Klooster Strückhausen

De Johannieter commanderij „Kloster St. Johann zu Struchusen“ werd waarschijnlijk in het begin van de 15e eeuw gebouwd. Het klooster werd aan de Orde geschonken door de landheer in het dorp Strückhausen, een Johannieter genaamd Hilderich – zoals vermeld in een document uit 1423.

Het klooster bestond uit een stenen huis met een kapel en een graanschuur, en bezat ongeveer 45 hectare moerasland, dat werd bewerkt door zeven boerderijen. Strückhausen was een klooster voor zowel mannen als vrouwen, wat waarschijnlijk voor alle Friese Johannieter huizen gold. Blijkbaar kochten oudere, rijke echtparen zich in de Johannieter orde in, om er als lekenbroeders en -zusters te leven voor hun zieleheil.

Kort na 1396 werd de kerk in het dorp verwoest door een stormvloed; in 1519 schonk graaf Johann V van Oldenburg de huidige Sint-Janskerk. In de tussenliggende 120 jaar vierden de mensen hun erediensten in de kapel van het Johannieter klooster 500 meter verderop. Volgens een contract uit 1521 was Hinrich Marschmann de laatste commandeur, zoals de abt van een Johannnieter klooster wordt genoemd.

Na de reformatie eigenden de Graven van Oldenburg zich het klooster toe, evenals de Commanderijen van Bredehorn, Inte, en Roddens. De orde spande hiertegen in 1549 een rechtszaak aan en pas in 1572 kwam het tot een schikking voor het Hof van de Keizerlijke Kamer. In 1736 beleende de Deense koning het voormalige Johannieter landgoed aan Konrad Alexander von Vrintz, die het „Treuenfeld“ noemde. Rond 1750 werden op de plaats van het voormalige Johannietenklooster graven en beenderen gevonden – waarschijnlijk een kerkhof, wat wijst op een kapel of kerk. Sinds het landgoed in 1795 overging op een Gravin von Schmettau, geboren von Harling, wordt het „Landgoed Harlinghausen“ genoemd.

Nog steeds bestaat de legende dat een in het wit geklede vrouw door de weiden tussen het landgoed en de kerk zwerft en wandelaars afschrikt. Vandaag de dag wordt de historische locatie gebruikt voor de organisatie van seminars over levensvragen, creativiteit en onderwijs met behulp van dieren.

Vertaling: S. van Genuchten